Het is alweer 5 maanden geleden! Ik heb veel gereisd, zowel in Korea als naar Thailand (er komt later een post en veel foto's!!), ben naar tientallen nieuwe cafés geweest, heb veel meer Koreaans geleerd, heb nog steeds een bloeiende relatie met mijn vriend en ben een quasi-influencer geworden op TikTok!

Maar laten we beginnen met iets recenter. Het nieuwe schooljaar.

Vorige week is de school weer begonnen na twee maanden wintervakantie. Dit jaar is er veel veranderd op mijn twee scholen. In het verleden heb ik lesgegeven met een toegewezen Engelse co-docent, een Koreaanse docent die alleen Engels moest geven (en meestal een ander vak zoals natuurwetenschappen of ethiek). Dit jaar echter, vanwege herschikkingen en bezuinigingen, ben ik de enige Engelse docent op beide scholen. Maar dat betekent niet dat ik helemaal alleen ben. Ik geef les in de klassen samen met de mentor van elke klas. Zij zijn er om te helpen met klasmanagement, om te vertalen en te helpen verwarde leerlingen, en om Engels te geven op de dagen dat ik op de andere school ben.

Het is een beetje anders dan hoe ik eerder les heb gegeven, maar het is een situatie waarin veel van mijn vrienden en andere Engelse leraren zich bevinden, dus het is niet helemaal uit de lucht gegrepen! En eigenlijk bevalt het me best goed.

Ik denk dat als dit twee jaar geleden mijn situatie was geweest toen ik begon, ik paniekerig zou zijn geweest en geen idee zou hebben hoe of wat ik moest leren. Maar omdat dit mijn derde jaar is dat ik dezelfde leerlingen en hetzelfde materiaal geef, heb ik er vertrouwen in. Ik weet dat ik zelfstandig les kan geven en of de mentor nu wel of niet zeker is van zijn of haar Engels heeft geen invloed op mijn lesgeven. Het is eigenlijk een verademing in vergelijking met vorig jaar toen ik worstelde met het feit dat ik geen verantwoordelijkheid of vrijheid kreeg om op mijn manier les te geven. Bovendien heb ik nu het grote bureau van de hoofdleraar in mijn klaslokaal! Jee! Geen klein bureau meer!

Mijn lessen gaan goed en ondanks hoezeer ik ernaar uitkijk om weer te gaan werken na zo'n lange vakantie, vind ik het leuk om weer met mijn leerlingen om te gaan.

Mijn nieuwe derde klassers op mijn hoofd school zijn een handvol. Elke dag in de pauzes zoeken ze me op en brengen ze ongeveer 30 minuten door met me hand in hand rondlopen en vechten om te bepalen wie mijn hand mag vasthouden. Ze stellen me ook de grappigste vragen! Als je je ooit hebt afgevraagd waar achtjarige Koreaanse kinderen nieuwsgierig naar zijn over buitenlanders, dan zijn hier enkele voorbeelden:

Wat is het enge ding waar ik het meest bang voor ben? (Spinnen)
Wat is mijn favoriete Koreaanse gerecht? (Koreaans BBQ of Dalkgalbi)
Is Koreaans eten pittig? (Ja, soms)
Ben ik ooit bungeejumpen geweest? (Nee)
Ben ik ooit in China, Japan of Vietnam geweest? (Nee)
Vind ik Koreaans eten of Amerikaans eten lekkerder? (Koreaans)
Wat is mijn droom? (Om hun leraar te zijn)
Wat was mijn droom toen ik klein was? (Om te paard te rijden)
Hoe zag mijn huis eruit in de VS? (Een huis in een grote stad)
Waar woon ik in Korea en is het ook een huis? (In de buurt van het metrostation en nee, het is een villa)
Aangezien ik al zo lang in Korea ben, hoe vaak moet ik dan Engels studeren (om het te onthouden)? (Ik kon het niet laten om een ​​beetje te lachen - moest uitleggen dat ik een moedertaalspreker ben)
Ben ik altijd al zo klein geweest? (Ja)
Hoe komt het dat ik zo mooi ben? (Dank je wel mam en pap!)
Ben ik getrouwd? (Nee)
Heb ik een vriendje? (Geheim - totdat ze zijn foto op de achtergrond van mijn telefoon zagen)
Al met al geniet ik van het jaar! Ik ben behoorlijk druk in het weekend, meestal breng ik het weekend door met mijn vriend in Pyeongtaek of gaan we naar Seoul om een ​​video te filmen voor een schoonheidskliniek, een nieuw café, dingen om te doen in Korea, etc.

Het wordt warmer hier en over een paar weken beginnen de kersenbloesems te bloeien, wat officieel de lente inluidt! Ik kan niet wachten!